ریزنشت فیشورسیلانت در مینای آلوده شده به بزاق: مقایسه تأثیر استفاده از سه نوع ادهزیو سینگل باند، آی باند و ادهز

سابقه و هدف: مهمترین علت شکست فیشورسیلانت آلودگی حین درمان می‌باشد. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر استفاده از عوامل باندینگ عاجی سینگل باند، ادهز و آی باند در ریزنشت در مینای آلوده به بزاق بود. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، پنجاه و چهار دندان پرمولر سالم انتخاب و به پنج گروه تقسیم گردیدند. گروه 1: دندان‌ها بعد از اچ بدون آلودگی بزاقی، فیشورسیلانت شدند. گروه‌های 2، 3 و 4: دندان‌ها پس از اچ، 10 ثانیه به بزاق آلوده و با پوار هوا خشک شدند. سپس به ترتیب در گروه‌ 2 از سینگل باند، در گروه 3 از ادهز و در گروه 4 از آی باند قبل از فیشورسیلانت استفاده شد. در گروه 5، نمونه‌ها بعد از اچ و آلودگی و خشک کردن، بدون هیچ عامل باندینگ سیل شدند. بعد از انجام ترموسایکلینگ و رنگ‌آمیزی و برش باکولینگوالی، دندان‌ها بوسیله استریومیکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور تحلیل داده‌ها از آزمون‌های Kruskal-Wallis و Dunn استفاده شد. یافته‌ها: میزان ریزنشت در گروه فیشورسیلانت آلوده به بزاق بدون عامل باندینگ، با گروه‌های سینگل باند، ادهز و آی باند تفاوت معنی‌داری داشت (05/0Pنتیجه‌گیری: آلوده شدن مینا به بزاق بعد از اسید اچ و قبل از فیشورسیلانت به افزایش ریزنشت منجر می‌گردد. استفاده از سینگل باند، ادهز و آی باند بعد از آلوده شدن مینا به بزاق باعث کاهش میکرولیکیج در حد فیشورسیلانت غیرآلوده می‌شود.